Άλλη μια γιορτή του πατέρα μακριά από τον μπαμπά μου, αλλά αυτό το πιάτο ήταν εμπνευσμένο από αυτόν. Ο πατέρας μου…
Άλλη μια γιορτή του πατέρα μακριά από τον μπαμπά μου, αλλά αυτό το πιάτο ήταν εμπνευσμένο από αυτόν. Ο μπαμπάς μου εργάστηκε πολύ σκληρά για να μας δώσει τη ζωή που ήθελε να έχουμε – ως κάποιος που μεγάλωσε στη φτώχεια και του οποίου οι γονείς πέθαναν νωρίς, εργάστηκε για να βεβαιωθεί ότι δεν θα πεινάμε ποτέ και ότι έχουμε πάντα φρέσκα φρούτα και φαγητό. Κατάφερε να ανέβει στην εταιρική σκάλα, αλλά σε αυτή τη διαδικασία, θυσίασε πολλά πράγματα, συμπεριλαμβανομένου πολύ χρόνου που πέρασε με την οικογένεια. Ένα πράγμα που δεν θα εγκατέλειπε ποτέ, όμως, ήταν να δειπνήσουν μαζί ως οικογένεια. Τηλεφωνούσε μπροστά μόλις έφευγε από το γραφείο και θα περιμέναμε όλοι με ανυπομονησία να γυρίσει σπίτι και να καθίσουμε στο τραπέζι για να αρχίσουμε να τρώμε. Το άλλο αδιαπραγμάτευτο ήταν να έχεις φρέσκο ψάρι στο τραπέζι. Είχαμε σχεδόν όλα τα γεύματά μας στο σπίτι, μαγειρεμένα υπέροχα από τη μαμά μου, και τις πρώτες μέρες, οι εορτασμοί έξω από τα γεύματα γίνονταν συνήθως σε ένα ιταλικό εστιατόριο. Δεν φάγαμε ζυμαρικά στο σπίτι, οπότε ήταν η μόνη φορά που μπόρεσα να φάω ζυμαρικά. Καθώς η καριέρα του μπαμπά μου προχωρούσε, συνεχίσαμε τα οικογενειακά δείπνα και τα ψάρια, ενώ οι εξωτερικές γιορτές μεταφέρθηκαν σε μεγαλύτερη ποικιλία. Ωστόσο, το να γιορτάζουμε τους γονείς μας έχει να κάνει με την ευγνωμοσύνη για το ποιοι είναι και τι σημαίνουν για εμάς, γι’ αυτό σκέφτηκα ότι θα ήταν πολύ κατάλληλο να φτιάξω ένα πιάτο ζυμαρικών με ελιές καλαμάτας, σκόρδο, κάπαρη και φρέσκο σαφρίδιο. Happy Father’s Dad σε όλους τους πατέρες εκεί έξω – και σας ευχαριστώ 🤗 Αυτό είναι επίσης μέρος μιας συνεργασίας που διοργανώνεται από κοινού από μερικούς από εμάς που έχουμε κάνει κάποια θέματα μαζί. Δείτε το αφιέρωμα τους για την Ημέρα του Πατέρα!
